โครงการฯ ได้ใช้พื้นที่ตำบลศาลายา อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐมเป็นพื้นที่ทดลองปฏิบัติการ ซึ่งในปัจจุบันไม่พบผู้เข้าเกณฑ์เฝ้าระวังโรคในพื้นที่ศาลายา(ข้อมูล ณ วันที่ 7มิ.ย.65) หลังจากมีมาตรการผ่อนคลายมาตรการควบคุมแบบบูรณาการเพื่อป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของโรคในปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา โครงการฯ ได้ดำเนินการสำรวจกลุ่มตัวอย่างในพื้นที่ศาลายาในช่วงเดือนพฤษภาคม - มิถุนายน พบว่า ชาวศาลายาจำนวน 455 คน ได้รับผลกระทบจากโรคนี้มากที่สุด ใน 5 ด้าน ที่ส่งผลกระทบต่อ "ความสุขและความทุกข์"ด้านความทุกข์ ได้แก่ การดำเนินชีวิต ด้านการมีส่วนร่วมกับชุมชนและสังคม ด้านสุขภาพจิต ด้านความสัมพันธ์ โดยเฉพาะความกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์โควิด การกลัวการติดเชื้อ ความวิตกกังวลกับสถานการณ์ในระยะยาว เป็นห่วงครอบครัว และในเรื่องของการดำเนินชีวิตที่ยังไม่กลับมาเป็นปกติ ทำให้ไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างปกติได้ และด้านเศรษฐกิจมากที่สุด โดยส่วนใหญ่จะพูดถึงการขาดรายได้ รายได้รวมของครอบครัวที่ลดลง ตกงาน และค่าครองชีพที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตาม ความสุขที่เกิดในช่วงสถานการณ์ของโรคระบาดนี้ก็ยังมีอยู่ เช่น การได้ใช้เวลาอยู่กับครอบครัวมากขึ้น การมีเวลาพักผ่อนมากขึ้นจากการไม่ต้องเดินทาง และได้ทำกิจกรรมที่ตนเองสนใจมากยิ่งขึ้น

นอกจากนี้ ผลการสำรวจยังระบุว่าหากสถานการณ์ของโรคดีขึ้น ยังมีความต้องการพื้นที่ทางศิลปวัฒธรรมในรูปแบบ Onsite เกือบครึ่ง (44.18%) จากผลการสำรวจจึงนำมาสู่งานสาธารณศิลป์ (Art for Public) ซึ่งจะเป็นหนทางในการเยียวยาจิตใจให้กับชาวศาลายาได้ จากประวัติศาสตร์ศาลายาที่เก็บยาเป็นศาลายาใจโดยกำหนดจัดงาน"อยู่เย็นเป็นสุข ณ ศาลายา" ในวันที่ 13 กรกฎาคม 2565 ณ วัดสุวรรณาราม ศาลายา โดยมีกิจกรรมต่างๆ มากมาย เช่น MAKE PAINT FROM PLANT ตกแต่งขวดสเปรย์แอลกอฮอล์แฟนตาซี ปั้นแหวานแทนใจ ขนมพื้นถิ่นไทย-เพื่อนบ้านอาเซียน อาหาร - ขนมหวาน ศาลายา หมู่ 1 เป็นต้น รวมทั้งมีมหรสพรื่นเริงทั้งทุนทางวัฒนธรรมของพื้นที่ไม่ว่าจะเป็น เพลงแหล่ เพลงเรือ ลิเก ละครชาตรี แตรวง เป็นต้น รวมทั้งเครือข่ายศิลปินจากภายนอกชุมชน ซึ่งวันนั้นทางโครงการฯ จะทำการเปิดตัวต้นกัลปพฤกษ์ที่เกิดจากการบูรณาการศิลปกรรมหลายแขนงเข้าด้วยกัน โดยหวังว่า กิจกรรมดังกล่าวจะนำมาสู่ "การเยียวยาจิตใจและเปิดพื้นที่แห่งความสุข" ให้กับคนในศาลายาผ่านกิจกรรมดังกล่าว