สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชียจึงได้จัดตั้ง “ศูนย์ศึกษาและฟื้นฟูภาษาและวัฒนธรรมในภาวะวิกฤต” (ศฟภว.) (The Resource Center for Revitalization and Maintenance of Language and Cultures) เพื่อเป็นแหล่งของการศึกษา เรียนรู้ ฟื้นฟู และแลกเปลี่ยนวิธีการในการศึกษาและวิธีการในการฟื้นฟูภาษาและวัฒนธรรมของกลุ่มชนต่าง ๆ ในลักษณะสหวิทยาการ สำหรับนักวิชาการทั้งในและนอกประเทศ รวมทั้งชุมชนต่าง ๆ โดยมีวัตถุประสงค์ขั้นต้น คือ การศึกษาและบันทึกภาษาและวัฒนธรรม อาทิ การวิจัยและอธิบายระบบภาษา การศึกษานอกสถานภาพของภาษาและวัฒนธรรมของกลุ่มชนในพื้นที่ต่าง ๆ และในกลุ่มอายุต่าง ๆ การสร้างพจนานุกรม การศึกษารวบรวมนิทานพื้นบ้าน เพลงพื้นบ้าน ฯลฯ เพื่อให้ได้องค์ความรู้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ก่อนที่จะเสื่อมสลายไป และวัตถุประสงค์ขั้นถัดมา คือ การร่วมมือกับชุมชนในการดำเนินกิจกรรมเพื่อฟื้นฟูภาษาและวัฒนธรรมตามความสนใจและความพร้อมของแต่ละชุมชน โดยจัดประชุมปฏิบัติการ ฝึกอบรม และดำเนินกิจกรรมด้านต่าง ๆ พร้อมทั้งจัดพิมพ์เผยแพร่ผลงานจัดประชุมระดับท้องถิ่น ระดับชาติ และระดับนานาชาติ รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาด้านวิธีการศึกษาและวิธีการฟื้นฟูภาษาแก่ชุมชนที่สนใจการจัดทำตัวเขียน การฝึกเขียน การจัดทำหนังสือในภาษาพื้นบ้าน การจัดหลักสูตรท้องถิ่น การจัดศูนย์การเรียนรู้ชุมชน เป็นต้น